Het einde van een droom of……

Het einde van een droom of…………..

He Yvonne, hoe zit het met ’t appeltje, ik hoor je er niet meer over.

Klopt. Ik ben vorig jaar oktober gestopt met onthaastingsschip ’t appeltje. Mijn droom bleek anders dan de werkelijkheid. Ik neem jullie mee in mijn verhaal.

Al jaren droomde ik van een eigen plek.. Een plek voor bewust worden, onthaasten  en verbinden. Een plek waar ik zelf kon zijn, lekker in de natuur en de stilte, waar ik mijn kennis en ervaring kon delen. Waar iedereen die wilde, welkom was met of zonder geld. Yogalessen kon volgen of kon komen om te onthaasten en tot rust te komen.

Die plek kwam, op een manier zoals dat in mijn leven vaker gebeurt, uit een geheel onverwachte hoek maar op het juiste moment. Precies toen ik het niet meer trok in de stad, en ik een paniekaanval kreeg omdat het me niet lukte mezelf in te schrijven bij een woningverhuur organisatie. Twee dagen later was ’t appeltje een feit.

En wat voor een plek, stilte, natuur, een heerlijke tuin, zelfs een schip, mooier dan in mijn dromen. Voortvarend ben ik aan de slag gegaan, en vanaf de eerste tot de laatste dag heb ik volop genoten van het proces van ZIJN en laten ontstaan. Na een paar maanden had ik het idee, yes hier ga ik voor. Hier wil ik wonen en werken= LEVEN. 

Met de eigenaar kwam ik een prijs overeen en ik ging aan de slag om te kijken hoe ik geld bij elkaar kon krijgen en wat verder nodig zou zijn om daar door te gaan. Met de gemeente had ik meteen vanaf het eerste moment contact gehad en die vonden mijn plan prima.

Ik schreef een ondernemersplan, maakte een  website, kwam in aanraking met het concept deelgenootschap en vond dat een goede basis voor het centrum. Ondertussen was ik veel in Pieterburen en gaf workshops, yogalessen, organiseerde deel en heel of creatieve middagen, gaf massages, kluste in de tuin en had vooral heel veel mooie ontmoetingen en mooie gesprekken met mooie mensen.

Echter het formele gedeelte wilde niet rond komen. Na mijn beslissing er helemaal voor te gaan  nam ik wederom contact op met de gemeente (na de herindeling) om te onderzoeken wat nodig was om daar officieel  een onthaastingscentrum te starten. Nou dat bleek niet zo gemakkelijk te zijn. Ik mocht er niet wonen, moest 3 maanden wachten om te weten welke vergunning ik nodig had, ging in gesprek met rijkswaterstaat en staatsbosbeheer  en en en………… om een lang verhaal kort te maken, voordat ik het schip zou kunnen vervangen door een duurzaam schip wat niet lekt, en de gebouwen op de kant aan zou kunnen pakken zou ik 5 jaar verder zijn.

Ik had al een paar keer  pppffff gevoeld dit wil ik niet, hier wordt ik niet blij van, allemaal verschillende instanties die iets vinden en die hier nog nooit geweest zijn. Maar goed ik ging door.

Op een  middag in oktober zat ik wederom achter mijn laptop om de benodigde vergunning aan te vragen. De dagen ervoor was ik al 2 x alle ingevulde informatie kwijtgeraakt omdat……….. geen idee. En weer dacht ik dit wil ik niet.

Ik herinnerde mezelf aan mijn levensdoel; Ontspannen Leven.

Dat is wat ik wil.

Een paar minuten later stapt  mijn vriend het achteronder binnen met de mededeling; ik heb mijn droomscheepje gevonden, alleen is er een probleem. Nou daar kon ik me niets bij voorstellen, met al die toestanden bij ’t onthaastingsschip.

Het scheepje is in Portugal………………………………oké wanneer gaan we was mijn antwoord.

Ik heb de laptop uitgezet en we zijn gaan wandelen en praten.

En wat deed  het pijn dat ik niet mijn eigen centrum daar kan hebben, maar oooohhhh wat geeft het een gevoel van vrijheid dat ik mezelf de ruimte geef om ontspannen te leven. Dat ik weet wat ik wil en daarnaar handel. Dat mijn geest flexibel en creatief kan denken. Dat ik oervertrouwen heb in het leven, dat er altijd alles is wat ik nodig heb. Het is het gevoel dat ik ONTSPANNEN LEVEN noem. Er is dan een verbinding tussen hart, hoofd en ziel.

Het was een prachtige tijd in Portugal, ik ontdekte daar weer hele andere kanten van mezelf en van het leven. Maar dat is weer voor een andere keer.

Dromen zijn leuk, maar toegeven dat het niet is wat je wezenlijk wil,  meebewegen, goed luisteren naar de signalen van het lichaam, en opmerkzaam zijn op gedachten.  Dan komt daar vanzelf weer een verandermoment, een sleutelmoment waarop je kan handelen.

Als ik ontspannen ben heeft dat direct een uitstraling op alles en iedereen om me heen. Daarom wil ik leven in een samenleving waarin mensen ontspannen kunnen leven, om het in mijn woorden te zeggen een samenleving waarin iedereen zijn of haar eigen beste vriendje is.

Mensen ontmoeten en ze weer in contact brengen met hun wezenlijke zijn, dat is wat ik echt wil en daar kies ik voor. En dat kan overal.

Raak jij geïnspireerd door mijn verhaal, deel het. Heb jij zelf ook een mooie verhaal te vertellen, ik luister graag.

Je kunt me inhuren voor lezingen en workshops op het gebied van persoonlijk leiderschap, yoga, ontspannen leven, loslaten en meer.

Yvonne

Oude wijsheid Nieuw bewustzijn

Klik hier om je GRATIS in te schrijven

Graag nodig ik je uit deel te nemen aan het eerste online congres in Nederland van 12 tm 18 maart as. Een prachtig concept waarbij de sprekers hun kennis en wijsheid delen vanuit bezieling en verbinding met de natuur en al wat is. Ik garandeer je vele mooie inzichten en inspiratie.