Hartenwende

Hartenwende op ´t Appeltje in Pieterburen

Een lied zonder woorden, daarmee opende Joke vanmiddag de Hartenwende.

\"\"

En precies dat beschrijft deze dag. Volledig aanwezig ZIJN, geen verwachtingen, geen buitenkant, oprechte aandacht voor jezelf en voor elkaar.

Een dag vol vuur en licht, vol van zachtheid, van mogen zijn. Vanuit je hartenwens aan de slag met dat wat geboren wil worden in dit moment. En wat is er veel gebaard vandaag. Van binnen naar buiten. De creatie kracht van dit moment is groter dan wat je kan omschrijven, zoveel krachtiger dan woorden. Beelden verbeelden de woorden die er niet zijn.

\"\"

Niet denken, maar voelen en daarnaar handelen.  Dat schreef ik gisteren avond. Nu wordt ik wakker met een glimlacht.

Wakker worden met een glimlach.

Een glimlach omdat gisteren wederom een bevestiging was van wat ik diep van binnen weet. Het laten ontstaan, er gewoon ZIJN, niets moeten, ruimte geven……….

Oprecht aanwezig zijn bij dat wat zich wil openbaren op die dag, op dat moment op die plek.

\"\"

De dag wordt geopend door Joke met een liedje zonder woorden.  Hoe zit je hier, wat brengt je hier, de verhalen vanuit het hart komen zonder ze bedacht te hebben. De woorden volgen moeiteloos het gevoel. Een liedje, een verhaal. Helene verteld een  verhaal  over tao, 2 kanten, licht en donker, de donkere zijde keert zich altijd naar het licht, dat wat daar is mag ook gezien worden.

Mijn vertaling is dat ik op het randje tussen licht en donker wil verblijven. Daar waar je beide kanten kan zien, overzicht hebt, inzicht hebt………………

Dan is er vrije ruimte, de ruimte te doen waar jouw hart blij van wordt, er wordt geschilderd, gebeeldhouwd, getekend met pastelkrijt, dichtregels, schrijfsels, niets, zijn met wat er is…………..We maken muziek en zingen, delen verhalen, eten een hapje.

Nadat iedereen weer vertrokken is voel ik het zo.

\"\"

Dat wat in de donkere kant verborgen is, als zaadjes diep in de donkere aarde, veilig en warm, tijden lang gekoesterd, NU is het moment, Nu mag het gaan groeien. De veilige ruimte van zelfkennis geeft een goede bedding voor dat wat mag ontstaan. Vanuit de vrijde wil, niet ingekapseld door gebod of oordeel, van jezelf of de ander. Puur, eenvoudig aanwezig bij dat wat zich wil openbaren door middel van jouw leven, door middel van jouw lichaam, zo puur zo eigen.

De kracht van het laten ontstaan, gewoon de ruimte geven door zelf een stapje terug te doen en je te laten leiden door de levensstroom. Dat is wat ik zo fijn vind en wat hier steeds opnieuw gebeurt.

Ik voel een immense dankbaarheid voor het vertrouwen dat ik heb in het leven.

 Je bestaan hier op  deze aarde geeft ruimte voor beide kanten. Diep in de donkere kant liggen alle zaadjes verscholen, aan jouw de keuze. Leer jij jezelf kennen en laat je de zaadjes ontkiemen en tot bloei komen door je naar het licht te wenden, of laat je ze onbelicht, leer je jezelf niet kennen. Laat jij je leiden door angst wat die ander of de maatschappij vindt. Het oordeel van die zogenaamde ander+ in feite is het de angst voor je eigen grootsheid, je eigen kracht. Als die aan het licht komt moet je daar verantwoordelijkheid voor nemen. Nou kom op dan.

Wat ontneem jij de wereld door niet jezelf te zijn. Welke verborgen krachten en talenten zijn er binnen in jouw die de wereld nodig heeft om te schitteren in al haar diversiteit.

\"\"

Kom op laat je zien. Laat jouw hart zich ook wenden naar het licht, geef Jezelf, jouw talenten de ruimte.

De wereld heeft je nodig zoals je bent.

 Een diep Dank je wel aan Joke Plaatsman en Helene Spork voor het organiseren van deze vrije ruimte.

\"\"

Hier vind je nog een stukje audio wat ik heb opgenomen naar aanleiding van deze dag.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven