Zet je negatieve gedachten om in positieve energie

Zet je negatieve gedachten om in positieve energie.

Die woorden staan in mijn geheugen gegrift sinds ik ze las in een boek van Ted Troost. Mijn leeftijd was rond de 30, ik was een jonge moeder en ondernemer.

Dus ik had het druk, was altijd bezig. Van de vroege ochtend tot de late avond, kinderen, huishouden, winkel, inkoop, verkoop, rennend door het leven. Overal zijn, alles doen maar uiteindelijk dood ongelukkig omdat ik nergens echt 100 % aanwezig kon zijn.

Druk, druk, druk, ik had gelukkig veel hulp in die tijd. Mijn ouders die op de kinderen pasten en meehielpen in de winkel en iemand die kwam schoonmaken. Maar rust en tijd voor reflectie was er niet. Daarbij kwam nog dat ik me niet kon uiten. Ik kon geen woorden geven aan dat wat ik voelde. Ik uitte me over het algemeen boos en verongelijkt of super overdreven blij.

Allerlei gedachten spookten door mijn hoofd. Meestal gingen deze gedachten over hoe andere mensen over mij zouden denken, wat ze zouden zeggen over mij. Ik was onzeker en angstig over mezelf. Meer en meer voelde ik me we wegglijden, ik moest iets doen, maar had geen idee wat.

Toen las ik dat boek van Ted Troost, met die ene zin die mijn leven zou veranderen. Zet je negatieve gedachten om in positieve energie.

De volgende ochtend stond ik om 7 uur in de winkel, met al mijn nare, beangstigende gedachten. De bloemen waren binnen en ik knipte als een razende, zette alles in het water en zorgde ervoor dat de winkel er spik en span uitzag. Mijn nare gedachten waren weg. Ik voelde me best een beetje blij en trots. Bij elke handeling dacht ik yes, dat is weg, yes weg, yes eruit,

Steeds vaker paste ik die techniek toe, als ik boos was ging ik lopen, als ik niet wist wat ik voelde ging ik lopen. Als ik niet kon gaan lopen ging ik schoonmaken of klussen. Het liefst deed ik zware klussen buiten zoals de tuin omspitten of flink sjouwen. De kelder of kasten schoonmaken en opruimen, of de hele winkel veranderen, ik verzon wel wat. Langzaam maar zeker raakte ik vertrouwd met het fenomeen dat de onrustige gevoelens in mijn lichaam verdwenen als ik fysiek aan de slag ging.

Een paar jaar later ontdekte ik yoga. Hier leerde ik dat ik niet mijn lichaam was, niet mijn gedachten,…………… maar dat ik het lichaam kon waarnemen, gedachten kon observeren. Ik leerde me niet te vereenzelvigen met wat ik voelde en dacht. Daardoor kon ik afstand nemen en vanuit een ander perspectief kijken naar de gebeurtenissen in mijn leven en mijn reacties daarop.

Door te observeren hoe ik reageerde in bepaalde situaties leerde ik hoe mijn lichaam reageerde. Wanneer ik weer eens leeg, totaal uitgeput op de bank zat ging ik me afvragen; wat heb ik gedaan waardoor ik zo moe ben, met wie ben ik omgegaan, wat is er gebeurt?

Ik ging andere keuzes maken. De pieken en dalen werden minder, er kwam meer rust, ik voelde me fitter en meer tevreden. Langzaam maar zeker leerde ik mezelf kennen, allerlei diepe angsten kwamen omhoog. Ik keek ze aan en voelde ze in mijn lijf, gaf ze de ruimte op momenten dat ik me veilig voelde.

Zo groeide het vertrouwen in mezelf.

De relatie die ik ontdekte tussen wat ik voelde en dacht en hoe zich dat uitte in mijn lichaam werd steeds sterker. Toch miste er iets. Waarom had ik steeds zo’n last van mijn rug, wat zit daaronder?

En zo kwam ik terecht bij de biologische natuurwetten. Deze beschrijven het proces wat plaatsvind in je lichaam wanneer er iets in je leven gebeurt en je geen oplossing kan vinden, niet kan handelen. Het lichaam is een wonder van evolutie, het is perfect aangepast aan de omstandigheden van jou leven op dit moment. Elk onderdeel van het lichaam heeft een functie, elke gedachte heeft een uitwerking, elke overtuiging ook. De thema’s zijn zo herkenbaar, helder en duidelijk.

In de loop van deze ontdekkingstocht vielen me ook steeds vaker ‘toevalligheden’ op. Je kent dat wel, je denkt aan iemand die je al maanden niet gezien hebt en plotseling belt diegene op. Ik herkende thema’s bij familieleden en vrienden.

Ik ging op zoek in het verleden en ontdekte verbanden tussen min leven en dat van vele voorouders,ik viel van de ene verbazing in de andere. Verbanden, onzichtbaar toen ik het nog zo druk had, maar nu steeds zichtbaarder, Magisch, wonderbaarlijk.

Iemand zei me eens, ik wil niet alles weten dan gaat de magie van het leven weg, dan kan ik me niet meer verwonderen. Voor mij is het tegenovergestelde waar. Hoe meer verbanden ik ontdek hoe meer ik me verwonder. De magie van het leven. Het is allemaal hetzelfde maar dan anders, zo binnen zo buiten of zo boven zo beneden, ik voel het, ik ervaar het ik leef het. Elke dag voel ik me meer en meer verbonden met alles wat is en niet is.

Zo kan ik elke dag meer Ontspannen Leven.

Ik wens dat het verhaal van mijn zoektocht mag bijdragen aan jouw leven. Dat het je mag steunen in jouw zoektocht naar een Ontspannen Leven. Dat jij ook de magie van het leven kan ervaren.

Ik waardeer het als je een reactie achterlaat.

Yvonne