Loslaten! Een verhaal over hoe overtuigingen gevormd kunnen worden.

Stel je eens voor; jij bent een baby, 6 maanden oud, je ouders geven een feest. De hele week is je moeder al druk met voorbereidingen. Boodschappen, koken, versieren, ze voelt zich een beetje opgewonden. Je vader is de hele week aan het werk en heeft juist een moeilijke klus, en kan er niet voor haar zijn, hij kan haar niet helpen. Je moeder voelt zich wat in de steek gelaten maar ze laat niets merken. Op de dag van het feest is het gezellig, er komen allemaal mensen, er wordt gedanst, gelachen het is een vrolijke boel. Als iedereen naar huis is en vader en moeder nog even samen zitten wil moeder nog wat opruimen. Vader zegt, nee laten we gaan slapen, we doen het morgen wel. Dat schiet moeder in het verkeerde keelgat en er ontstaat een flinke ruzie.
Er volgt geschreeuw, glazen worden stukgesmeten… de volgende ochtend blijft je moeder langer liggen ze heeft geen aandacht voor je.

Jij bent 6 maanden oud, je krijgt alles mee.  Alle geuren, kleuren, geluiden, sfeer, alle indrukken worden opgeslagen in jouw hersenen. Je hebt nog geen woorden om je in uit te drukken. De eerste 1000 dagen van je leven zijn cruciaal voor je ontwikkeling, we noemen dat de blauwdruk periode.

Je groeit op en wordt een puber. Je krijgt verkering en gaat samen naar een feestje, je bent vrolijk en hebt plezier. Na afloop van het feestje maakt je liefje het uit,…………. Ruzie, verdriet, pijn, afwijzing.   Het volgende feestje sla je over, nee geen zin, geen tijd, je ontwikkelt een patroon om niet naar feestjes te gaan.
Je hebt geen idee waarom.
Jouw lichaam heeft al die indrukken opgeslagen. Feestje, vrolijkheid, dansen………….dan krijg ik krijg geen aandacht en geen eten…………….. ik wordt afgewezen, ik verhonger…..

Soms is het voldoende om er over na te denken en het patroon te herkennen, je kan dan bewust andere gedachten inzetten of andere gewoonten aanleren.

Vaak is onze reactie zo gewoon geworden dat we het niet eens meer herkennen als een patroon.

Soms merk je dat je gedrag vertoont dat niets met de situatie te maken heeft maar wat je ook niet kan veranderen. We denken dat we zo zijn. Je kan er niets meer aan doen, zo ben ik nou eenmaal, dat is mijn karakter.

Het lichaam heeft dan de bescherming overgenomen, het lichaam is ons onbewuste brein geworden. Net zoals dat gebeurt bij autorijden of lopen, je hoeft er niet meer over na te denken, je lichaam handelt.

Zo hebben we heel veel geautomatiseerd in ons leven. Soms is dat prettig en handig maar het kan ook veel pijn en verdriet opleveren. Denk maar eens aan bijvoorbeeld allergieën of angsten.

In dat geval is het fijn als je kunt loslaten., de oude patronen en overtuigingen doorbreken. De 5de stap van yoga heet pratyahara, het betekent onthechten. Afscheid nemen van dat wat niet meer bij je past. Er zijn veel loslaat oefeningen. Afhankelijk van de zwaarte van het trauma, en de aard van de overtuiging kun je die leren toepassen.

De afgelopen 20 jaar heb ik veel ervaring opgedaan met loslaten, zowel persoonlijk als in samenwerking met mijn cliënten en leerlingen. Ik heb een koffer vol aan oefeningen en technieken om jou te begeleiden.

Ik geef oa dagworkshops en lezingen of je kan kiezen voor persoonlijke begeleiding.

Wil je vast een voorproefje? Hier vind je een link naar een oefening om te leren met lichamelijke pijn om te gaan.

Omgaan met lichamelijke pijn.